Café Anoniem is zoveel meer dan een daklozenopvang
Teamcoördinator Heidi Bosselaers: “De basisdienstverlening van Café Anoniem is voor ons de sleutel om in contact te komen en een vertrouwensband op te bouwen met onze gasten. Daarna kunnen we samen aan de slag en projecten uitwerken over thema’s die voor hen belangrijk zijn. We willen daarbij een helpend netwerk inroepen afgestemd op hun noden.
We spreken liever over gasten dan daklozen. Café Anoniem is een plek waar heel kwetsbare mensen komen, waaronder daklozen. Er worden al te veel vingers gewezen naar daklozen. Eigenlijk zijn het maar mensen. Zo maken we de problematiek menselijk.
We schakelen onze vrijwilligers niet enkel in onze dienstverlening in. We geven hen ook de kans om hun kennis te delen. Zo loopt er een kookproject met 2 vrijwilligers die vroeger kok waren. Zij leren de gasten gezond en betaalbaar koken op 1 pit.
Met het kookproject versterken we de gasten. We verbeteren hun kookkunsten, leren hen beter communiceren naar elkaar toe in groep en stimuleren hen om een engagement vol te houden ondanks hun zware leven op straat. De groep heeft nu de ambitie om een kookboek uit te geven en in gesprek te gaan met de stad over meer toegankelijke keukens: om er zelf te eten en te koken.
In ons mondzorgproject is een opbouwwerker de brugfiguur naar tandartspraktijken. We begeleiden onze gasten niet enkel naar de tandarts. We leren een pool van tandartsen ook om meer toegankelijk te zijn voor een maatschappelijk zwakkere doelgroep door bijvoorbeeld hun taalgebruik aan te passen.
Ten slotte zijn er ook creatieve projecten voor dak- en thuislozen. Niet louter bezigheidstherapie, maar beeldende creatieve therapie gekoppeld aan zelfexpressie en een maatschappelijke boodschap.
Vorig jaar was er de kwetsbare reus: streetart met afval en een boodschap. Twee maanden lang werkten daklozen, vrijwilligers en opbouwwerkers samen aan een straatkunstwerk waarmee ze voorbijgangers bewust wilden maken van het groeiende aantal mensen in armoede, daklozen in het bijzonder.
Opbouwwerker Salvatore Lampariello: “We coachten onze bezoekers in het vertellen van hun eigen verhaal aan de Hasseltse burger. Zo hoopten we de Hasselaren te sensibiliseren voor het thema kansarmoede.”
Ook dit jaar kreeg kunst een boodschap. Vier gasten maakten transparante lampen met tape en ledlichtjes. Die lampen hingen ze op in het Begijnhof van Sint-Truiden voor de Sleepout: een activiteit van Hartelijke Plekken waarbij sympathisanten een nacht buiten sliepen uit solidariteit met daklozen. Het was een gezellige, verbindende avond met muziek, kampvuur, sprekers en getuigenissen om het thema dakloosheid op de agenda te zetten.
Sinds begin dit jaar zijn er creatieve donderdagen bij Café Anoniem.
Opbouwwerker Salvatore Lampariello: “Elke donderdag gaan we creatief aan de slag met onze gasten. We zijn gestart met kleine kunstwerken op bierkaartjes. Heel laagdrempelig. Alle bierkaartjes kaderen we achteraf in als een soort mozaïek. Na verloop van tijd willen we een expositie op poten zetten in Café Anoniem. De eerste bierkaartjes zijn alvast ingekaderd.”
