Het woonverhaal van Nadia

Nadia: “Ik woon al 24 jaar in een appartement in de Genkse wijk Kolderbos. Ik ben van Russische afkomst en ben getrouwd met Anatool. Zelf ben ik 65 jaar. Onze zoon is 32 jaar en woont niet meer thuis. Ik ben de enige kostverdiener in huis. Met mijn werk verdien ik maandelijks zo’n 1.700 euro. Als ik binnenkort op pensioen ga, zal dat nog maar 900 euro zijn. Omdat mijn man 66 procent invaliditeit heeft, krijgen we een mantelzorgpremie en komen we soms in aanmerking voor het sociaal tarief.

 

 

Voor ons appartement en een garage betalen we ongeveer 300 euro huur per maand. Verwarming en elektriciteit kosten 60 euro per maand dankzij het sociaal tarief. We verbruiken ook niet veel omdat we maar met zijn tweeën zijn. De was doe ik enkel in het weekend. Ik kook altijd voor enkele dagen, waardoor ik het eten de dagen erna alleen nog maar moet opwarmen. Ten slotte betalen we driemaandelijks 60 euro voor water.

 

Ik woon graag in Kolderbos. Ik heb altijd geprobeerd om mijn steentje bij te dragen en doe al jarenlang vrijwilligerswerk bij het buurtopbouwwerk, al is dat de laatste jaren wel wat verminderd.

 

Ooit stond ik op de wachtlijst om naar het centrum van Genk te verhuizen, maar mijn man wil niet verhuizen. Zelf woon ik liever tussen de mensen dan ergens afgelegen. In de wijk hebben we heel veel sociale contacten. We gaan ook geregeld op bezoek bij de buren. Vroeger nam ik heel veel deel aan activiteiten in de buurt. Nu ga ik vaker naar activiteiten die buiten de wijk georganiseerd worden. Zo heb ik andere mensen leren kennen en mijn grenzen een beetje verlegd. Voor de omgeving wil ik zeker niet verhuizen. We wonen wel op de 3de verdieping en ik merk dat dat voor mij nu ook een beetje moeilijker begint te worden.”

 

🔙
Terug naar de pagina Wooncrisis in beeld