Week van de Vrijwilliger 2025
In Beringen-Mijn groeide het Inloophuis uit tot een warme ontmoetingsplek waar iedereen welkom is. Elke voormiddag staan de Dienst Samenleven, het digipunt en SAAMO klaar om vragen te beantwoorden. Het is een leespunt van de bibliotheek, waardoor bezoekers er de krant en magazines kunnen lezen. Op vaste momenten kunnen bezoekers er ook terecht bij de VDAB en voor de mantelzorgpremie.
Rita: “Ik ben vrijwilliger in het Inloophuis geworden via Liesbeth. Ze vertelde dat ze vrijwilligers zocht voor het Inloophuis. Ik mocht eens op bezoek komen om te kijken of dat iets voor mij was. Al vanaf het eerste moment voelde ik mij hier thuis. Niets was verplicht of ‘moet’ in het Inloophuis. Dat gevoel kreeg ik meteen bij mijn eerste koffie en ik ben sindsdien nooit meer gestopt met hier koffie te drinken. Als ik me hier niet thuis voelde, zou ik hier niet zijn. Met een lach en een traan leer je hier zoveel nieuwe mensen kennen.
Als vrijwilliger kan alles op mijn tempo. Niemand oordeelt of verwijt je als je een minder dag hebt. Ik probeer hier nooit alleen te werken, altijd samen met iemand. Zo leer je anderen kennen, tijdens de afwas. Dat zijn kleine gelukjes voor mij.
Ik ben opgegroeid in de cité en hier naar school gegaan. De multiculturele context is voor mij niet vreemd. Ik vind het geweldig! Dankzij het Inloophuis sta ik terug dichterbij de wijk en haar inwoners. Het Inloophuis is voor mij een veilige haven waar mensen de oversteek maken naar nieuwe initiatieven zoals cursussen. Mensen durven te springen dankzij het Inloophuis en hun 4 muren te verlaten.”
SAAMO-opbouwwerker Patrick Moons: “Flor is een vaste bezoeker en vrijwilliger van het Inloophuis. Hij leest iedere dag de krant op zijn vertrouwde plekje. Dankzij hem worden wekelijks de glazen flessen naar de container gebracht. Hij wandelt altijd met een goed humeur in het Inloophuis en vrolijkt iedereen op met zijn mopjes!”
Aleyna: “Ik kom bijna iedere week naar het Inloophuis. Daarom leer ik hier superveel mensen kennen. De vaatwasser inladen, helpen opruimen of koken, maken dat ik me thuis voel op deze plek. Iedereen helpt elkaar en draagt zorg voor het materiaal. Je kan jezelf zijn hier.
Het Inloophuis is als een tweede thuis voor mij.”
Silva: “Toen ik naar België vluchtte vanuit Syrië voelde ik me de eerste maanden eenzaam. Ik woon ver van mijn kinderen en man. Zij wonen voorlopig nog in Turkije. Vanwege mijn gezondheid kon ik niet bij hen blijven.
Thuis zitten is niets voor mij. Ik ontmoet graag nieuwe mensen en praat graag met anderen. Een Belgische vriend adviseerde mij om het Inloophuis te bezoeken. Vervolgens maakte ik een afspraak met Patrick. Hij was heel aardig en verwelkomde mij als vrijwilliger.
Ik voel me goed op deze plek. Het maakt me terug positief en geeft me hoop op betere dagen. De mix van nationaliteiten vrolijkt me helemaal op en maakt van het buurthuis een boeiende plek. Iedereen behandelt elkaar met respect.”
Patrick: “Hava, Esma en Nevin zijn vrijwilligers in het Inloophuis. Iedere woensdag zorgen ze voor overheerlijke soep. Bezoekers krijgen dan gratis een kommetje en kunnen een liter soep kopen voor een democratische prijs. Vrijwilligers zijn de motor achter het buurthuis. Ze worden gestimuleerd om mee na te denken over de werking. Daarnaast mogen ze zelf activiteiten organiseren en krijgen ze veel verantwoordelijkheden. Zonder hen zou er geen werking zijn.”
