De Pungel is al meer dan 25 jaar een begrip in de Genkse wijk Waterschei. Het buurtrestaurant voor en door buurtbewoners vormt de draaiende motor van het buurthuis. Kruisbestuiving tussen de vele facetten van het buurtopbouwwerk is het meest krachtige ingrediënt dat niet alleen de eetervaring maar ook de gemeenschap verrijkt.

De Pungel wordt grotendeels door vrijwilligers gerund. Hoe pakken jullie dat aan?

Opbouwwerker Emine Sahin: “Elke dinsdagochtend om 9u komen een 8 à 9-tal vrijwilligers uit de wijk samen om met de voorbereidingen te starten. We hebben een keuken- en een zaalploeg. Het zijn dames van diverse leeftijden en culturele achtergronden. Af en toe komt er een man mee koken, als er een multiculturele maaltijd op het menu staat.

De keukenploeg bereidt de maaltijden. Soms komen ze zelfs de dag ervoor al samen om bijvoorbeeld tiramisu te maken. De zaalploeg zet de tafels en stoelen klaar en dekt de tafels. Tijdens de maaltijd bedienen ze de bezoekers en ruimen ze af. Ze zorgen ook voor de thee en de koffie bij het dessert.”

Steken de vrijwilligers enkel de handen uit de mouwen of hebben zij ook inspraak?

Emine: “Het menu vastleggen gebeurt steeds in samenspraak. We letten er dan op dat er voldoende afwisseling is tussen aardappelen, pasta en rijst. Ook zorgen we voor multiculturele toetsen in het menu. We koken eens Turks, Italiaans, Grieks …”

Wie komt er eten?

Emine: “Wekelijks komen er een 30- à 50-tal buurtbewoners eten. Met de jaren is de groep steeds diverser geworden. Vroeger bereikten we meer een wit publiek, nu is het een mooie sociale mix.

Stoofvlees met frieten is het populairste gerecht. Voor deze klassieke Belgische kost is het altijd weer full house. Op basis van het menu kunnen we de opkomst al grotendeels voorspellen. Als we bijvoorbeeld pasta maken, komen er meer bewoners met een Italiaanse achtergrond dan anders.

Mensen maken via De Pungel kennis met elkaars culturele tradities. Zo serveerden we vroeger alleen maar koffie bij het dessert. De zaalploeg wilde ook graag Turkse thee, dus we startten met een kleine theepot. Inmiddels is de theetraditie zo ingeburgerd dat we een grote theeperculator hebben.”

Kan je voorbeelden geven van de kruisbestuiving tussen de vele facetten van het opbouwwerk?

Emine: “Veel initiatieven haken we vast aan De Pungel. De digidokter komt elke week eten en heeft dan een permanentiemoment voor bezoekers met digitale vragen. Ook de jobcoach is vaak van de partij. Net als de community health workers en een medewerker van NOOLIM. Zij gaan geregeld op huisbezoek bij de meest kwetsbare buurtbewoners en komen dan samen met deze mensen eten bij De Pungel.

Op dinsdagnamiddag organiseren we vaak activiteiten in het buurthuis: infomomenten over gezondheid bijvoorbeeld. Veel bezoekers van De Pungel sluiten dan aan zodat ze niet alleen van een lekkere maaltijd kunnen genieten, maar ook informatie op maat krijgen over een onderwerp dat hen aanbelangt. Zo hadden we onlangs een infosessie over een gezonde bloeddruk en over de rechten en plichten bij mutualiteiten.

Via De Pungel leren de bezoekers dus ons breder activiteitenaanbod kennen en omgekeerd. Op maandag- en dinsdagnamiddag is er een Nederlandse taaloefengroep in het buurthuis onder begeleiding van Ligo. Een tiental cursisten komen inmiddels ’s middags al naar het buurthuis om samen te eten. Vooral als hun lievelingsgerecht fishsticks met courgettesaus op het menu staat, is er een hele tafel vol cursisten (zie foto). Ook de lesgever sluit vaak aan. Twee cursisten zijn ondertussen zelfs vrijwilligers van De Pungel.”

Dit artikel maakt deel uit van de zomerreeks van SAAMO Limburg.

We vierden 30 jaar SAAMO Limburg met een foto-expo die onze projecten in beeld bracht. Deze zomer ontdek je de verhalen achter de foto’s.