​​De (W)armste Week​

Opiniestuk van Frederik Vaes, stafmedewerker beleid

Vlaanderen is weer in de ban van De Warmste Week. Veel mensen zetten acties op of vragen plaatjes aan om geld in te zamelen voor het goede doel. De vele projecten die zich inzetten tegen kansarmoede vinden de directe solidariteit hartverwarmend en kunnen de centen goed gebruiken. Vaak draaien ze op vrijwilligers die zich elke dag van het jaar inzetten om mensen in armoede te helpen.

 

Maatschappelijk debat over kansarmoede

 

De Warmste Week zet het thema ‘kansarmoede’ gedurende een hele week in de kijker en dat is meer dan nodig. In een welvarend land als België leven nog steeds heel veel mensen in armoede die geen tot weinig kansen krijgen om deel te nemen aan de samenleving en uitgesloten worden.

 

De vele liefdadigheidsacties geven een warm gevoel, we kunnen enkel maar hopen dat de actieweek een groot succes wordt. Niet enkel en alleen met het oog op het geld dat ingezameld wordt.

 

Armoede is een hardnekkig maatschappelijk probleem waarbij iedereen een steentje kan bijdragen aan de oplossingen. De Warmste Week biedt een kans om het maatschappelijk debat over kansarmoede aan te zwengelen. Zodat we kunnen voorbijgaan aan het vaak opdoemend spook ‘eigen schuld, dikke bult’ en de vele andere vooroordelen die heersen over mensen in armoede.

 

Herverdeling en indirecte solidariteit

 

In armoede leven is immers geen individueel probleem. We hebben samen onze samenleving op zo’n manier georganiseerd dat we als het ware armoede organiseren en in stand houden. Het leefloon in België bedraagt 1.183,94 euro voor een alleenstaande terwijl de Europese armoedegrens 1.293,00 euro bedraagt. Wie als alleenstaande een inkomen heeft onder deze grens, wordt beschouwd als arm.

 

Mensen in armoede hebben hulp nodig om uit de armoedespiraal te geraken. Het is aan ons allen om solidair te zijn met mensen die het moeilijk hebben. Dat kan via liefdadigheidsacties en meer begrip van ons allen voor mensen die in armoede leven.

 

Nog belangrijker is in te zien dat onze samenleving ervoor zorgt dat mensen in armoede moeten leven. Inzetten op indirecte solidariteit met een heel sterk herverdelend karakter is essentieel om de grondoorzaak van armoede aan te pakken.

 

Structurele armoedebestrijding

 

Leven in armoede is geen keuze, aan armoedebestrijding doen is dat wel. Dit is dan ook een oproep aan de vele beleidsmakers in ons land om hun innerlijke vlam te doen branden voor mensen in armoede. Neem je verantwoordelijkheid om op een structurele manier aan armoedebestrijding te doen.

 

Maak jij het beleid voor een school, een werkplek, een sociale organisatie, een sportclub, een gemeenschap … ? Houd dan steeds de armoedeproblematiek in het achterhoofd en ontwikkel een beleid dat goed is voor iedereen, maar zeker ook rekening houdt met mensen in armoede. Iedereen moet een steentje bijdragen, elke dag van het jaar, om armoede de kop in te drukken. Steek je kop niet in het zand en neem je verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat we geen Warmste Weken meer nodig hebben over ‘kansarmoede’.